در اواخر قرن بیستم ، موضوع شادمانی و نشاط بشر به عنوان یکی از موضوعات مهم مورد بررسی
قرار گرفت . یکی از مشکلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط ، در نتیجه افزایش بیماری های روانی
از قبیل اضطراب و افسردگی است . با شادی و نشاط زندگی معنا پیدا می کند و در پرتو آن دانش آموزان
خصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی می توانند خود را ساخته و قله های سلوک و پله های ترقی را
بپیمایند .
جامعه ی زنده و پویا جامعه ای است که عناصر شادی آفرین در آن فراوان باشند . نشاط و شادابی در
مدرسه باعث رشد و شکوفایی در همه ی ابعاد وجودی یک دانش آموز می شود . در محیط شاد ،
ذهن انسان پویا ، زبانش گویا و استعدادش شکوفا می گردد . در قرن جدید سرلوحه ی تعلیم و تربیت
در یک جمله خلاصه شده است . « شوق زندگی کردن را به دانش آموزان بیاموزیم . »
پس باید معتقد باشیم که در حقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است و این شادی باید در
مدارس ایجاد و مدیریت شود .
بازدید امروز: 6
بازدید دیروز: 5
کل بازدیدها: 22907